Karol Wyrwicz.
Rys. M. Stachowicz.
Karol Wyrwicz, krypt.: K. W., (ur. 2 listopada 1717 w powiecie brasławskim, zm. 6 czerwca 1793 w Warszawie) – polski geograf, historyk, publicysta, kaznodzieja i jezuita, opat komendatoryjny hebdowski w 1782 roku, regens Collegium Nobilium jezuitów w Warszawie, wykładowca etyki i historii na tej uczelni w 1757 roku.
Był synem Aleksandra (herbu Dołęga) i Anny z Bolesławskich. Pierwsze nauki pobierał w Pińsku i Dyneburgu (szkoły jezuickie). W roku 1734 (10 sierpnia) wstąpił do zakonu jezuitów. Przez 7 lat uczył się i nauczał w kilku kolegiach (nowicjat w Wilnie: 1734-1736, infima w Poczawszu: 1736/1737, studia filozoficzne w Wilnie: 1737-1740, nauczyciel w Wilnie i Pińsku: 1740-1742), następnie zajął się wychowaniem Józefa Hylzena, z którym podróżował po Francji, Belgii, Niemczech i Włoszech. Jesienią roku 1742 podjął studia teologiczne w Akademii Wileńskiej, które ukończył publicznym aktem 20 maja 1746 (jednakże bez uzyskania tytułu doktora). W 1765 w imieniu króla Stanisława Augusta negocjował na dworze wiedeńskim o małżeństwo z arcyksiężniczką austriacką. W 1767 roku został rektorem jezuickiego Collegium Nobilium w Warszawie. Oddłużył konwikt, zgromadził grono znakomitych wykładowców, którzy realizowali program nauczania zgodny z jego wytycznymi. Uczelni przybywało słuchaczy a król rozpoczął budowę nowego budynku, przerwaną kasatą zakonu. W uznaniu zasług Wyrwicza na polu nauczania król kazał bić medal. Po jednej jego stronie było wyobrażenie Wyrwicza i napis Carolus Wyrwicz Rector Collegii nobilium Varsoviensis Societatis Jesu (Karol Wyrwicz rektor kolegium dla dobrze urodzonych warszawskiego Towarzystwa Jezusowego), po drugiej Juventatis institucione scriptisque de Patria et literis bene merenti Stanislaus Augustus Rex MDCCLXXII (Wychowaniem młodzieży i pismami, wielce w ojczyźnie zasłużonemu Stanisław August Król 1772)[4]. Po kasacji zakonu jezuickiego otrzymał probostwo parafii św. Andrzeja w Warszawie, a w 1780 został opatem hebdowskim. W 1783 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława.
Warszawa - Rynek na Nowym Mieście w 1770 r. Z prawej strony
Collegium Nobillium jezuitów w byłym pałacu Kotowski.
Mal. B. Bellotto.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz