Jan Jerzy Przebendowski
Jan Jerzy Przebendowski herbu Kuna (ur. 1 listopada 1638 roku, zm. 24 lutego 1729 roku) – generał-major wojsk koronnych w 1728 roku, podskarbi wielki koronny od 1703 roku, generał wielkopolski, wojewoda malborski 1697–1703, od 1693 kasztelan chełmiński, starosta mirachowski, pokrzywiński, pucki i grabowski, starosta kiszporski w latach 1697–1703, reichsgraf, pułkownik Jego Królewskiej Mości w 1676 roku, senator.
Poseł powiatu puckiego na sejm koronacyjny 1676 roku, sejm 1681 roku, sejm 1683 roku, poseł sejmiku malborskiego na sejm 1677 roku, poseł sejmiku mirachowskiego na sejm 1685 roku, sejm 1690 roku. Jako senator wziął udział w sejmach: 1696, 1697 (I), 1698 i 1699 roku.
August II Mocny, po objęciu tronu polskiego, obdarowywał Przebendowskiego kolejnymi stanowiskami. W 1697 roku zostaje wojewodą malborskim, w 1703 podskarbim wielkim koronnym, w 1711 roku – hrabią Rzeszy (Reichsgraf). Odpowiada w znacznym stopniu za politykę wewnętrzną króla. Był autorem reform monetarnej (1703) i skarbowej (1710), podejmował działania na rzecz pobudzenia handlu oraz zintensyfikowania pracy chłopów.
Posiadacz licznych dóbr w Prusach Książęcych oraz na terenie Rzeczypospolitej. Za 160 tys. złotych odkupił od Jakuba Sobieskiego dobra rzucewsko-wejherowskie, które potem przeszły w ręce jego stryjecznego brata. Dobrodziej Ostrowa Wielkopolskiego (wyjednał u króla ponowne nadanie praw miejskich w 1713 r. i przywileje, wydobył miasto z upadku po wojnach XVII wieku) i dóbr przygodzickich. Należał do Czerwonego Bractwa – pierwszej polskiej loży masońskiej.
Poseł powiatu puckiego na sejm koronacyjny 1676 roku, sejm 1681 roku, sejm 1683 roku, poseł sejmiku malborskiego na sejm 1677 roku, poseł sejmiku mirachowskiego na sejm 1685 roku, sejm 1690 roku. Jako senator wziął udział w sejmach: 1696, 1697 (I), 1698 i 1699 roku.
August II Mocny, po objęciu tronu polskiego, obdarowywał Przebendowskiego kolejnymi stanowiskami. W 1697 roku zostaje wojewodą malborskim, w 1703 podskarbim wielkim koronnym, w 1711 roku – hrabią Rzeszy (Reichsgraf). Odpowiada w znacznym stopniu za politykę wewnętrzną króla. Był autorem reform monetarnej (1703) i skarbowej (1710), podejmował działania na rzecz pobudzenia handlu oraz zintensyfikowania pracy chłopów.
Posiadacz licznych dóbr w Prusach Książęcych oraz na terenie Rzeczypospolitej. Za 160 tys. złotych odkupił od Jakuba Sobieskiego dobra rzucewsko-wejherowskie, które potem przeszły w ręce jego stryjecznego brata. Dobrodziej Ostrowa Wielkopolskiego (wyjednał u króla ponowne nadanie praw miejskich w 1713 r. i przywileje, wydobył miasto z upadku po wojnach XVII wieku) i dóbr przygodzickich. Należał do Czerwonego Bractwa – pierwszej polskiej loży masońskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz