Portret imaginacyjny biskupa Jordana.
Wygenerował Copilot.
Jordan (ur. ?, zm. ok. 982/984) – pierwszy biskup Polski. Na temat pochodzenia Jordana brak jakichkolwiek bezpośrednich danych. Na podstawie jego imienia można jedynie wnioskować, że pochodził z któregoś z krajów romańskich (Włochy, Lotaryngia lub Francja). Jan Długosz uważał go za rzymianina z rodu Orsini, jednak podanie to nie ma żadnej wartości historycznej. Pewną popularnością w literaturze przedmiotu cieszy się wysunięta przez Władysława Abrahama hipoteza o jego pochodzeniu z diecezji leodyjskiej w Lotaryngii (obecnie Liège w Belgii). Inna hipoteza zakłada, że mógł być Włochem z patriarchatu Akwilei, który obejmował swoją jurysdykcją ludy słowiańskie na północno-zachodnich Bałkanach. Bez względu na narodowość prawdopodobny jest jego związek z diecezją ratyzbońską, której podlegały wówczas Czechy. Najprawdopodobniej należał do zakonu benedyktynów, choć źródła nigdzie wyraźnie tego nie stwierdzają.
Próba rekonstrukcji działalności Jordana jest w dużej mierze oparta na domysłach. Jedyna pisemna relacja Thietmara jest bardzo ogólna: "Ich pierwszy biskup Jordan ciężką miał z nimi [tj. poddanymi Mieszka] pracę, zanim, niezmordowany w wysiłkach, nakłonił ich słowem i czynem do uprawiania winnicy Pańskiej [tj. przyjęcia chrześcijaństwa]".
Jordan zmarł ok. 982–984[a]. Jego bezpośrednim następcą został prawdopodobnie Unger, opat klasztoru w Memleben, który jednak objął diecezję dopiero około 992 roku (mniej prawdopodobna hipoteza zakłada, że pomiędzy Jordanem a Ungerem był jeszcze jakiś nieznany z imienia biskup).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz