czwartek, 30 lipca 2020

Marcjan Ogiński


Marcjan Aleksander Ogiński (ur. 1632 – zm. 26 stycznia 1690 w Obowie pod Trokami) – kniaź, kanclerz wielki litewski od 15 maja 1684, wojewoda trocki od 1670, krajczy wielki litewski od 1665, stolnik wielki litewski od 1661, podstoli wielki litewski od 1659, cześnik wielki litewski od 1654, chorąży trocki od 1654, stolnik trocki od 1647, pułkownik wojsk litewskich, dyrektor trockiego sejmiku relacyjnego 1679 roku.
Syn kasztelana trockiego Aleksandra (zm. 1667), ostatniego prawosławnego senatora. Porzucił w 1669 prawosławie dla katolicyzmu. Sprowadził dominikanów do Trok w 1678.
Jako poseł na sejm 1661 roku był delegatem na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Poseł sejmiku trockiego powiatu trockiego na sejm jesienny 1666 roku. Był członkiem konfederacji kobryńskiej wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1672 roku. Był deputatem z Senatu do Rady Wojennej przy królu w 1673 roku. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa trockiego w 1674 roku. W czasie elekcji 1674 roku popierał do korony polskiej cara Rosji Aleksego Michajłowicza.
Marcjan Aleksander Ogiński być może jest sportretowany na obrazie Rembrandta Polski jeździec. Obraz został namalowany w czasie, gdy przebywał on na studiach w Niderlandach. Sugeruje się, że Ogiński zlecił namalowanie portretu tuż przed jego powrotem do Polski do jego macierzystego pułku w związku z Potopem szwedzkim.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Złoty Kodeks Pułtuski

Pierwsza strona okładki Kodeksu Pułtuskiego  (Codex aureus pultoviensis) z lat 80 XI wieku. Źródło Złoty kodeks pułtuski (łac. Codex aureus...