Mikołaj Krzysztof Radziwiłł.
Mikołaj Krzysztof Radziwiłł książę herbu Trąby, zwany Sierotką (ur. 2 sierpnia 1549 w Ćmielowie, zm. 28 lutego 1616 w Nieświeżu) – wojewoda wileński od 1604, wojewoda trocki od 1590, kasztelan trocki od 1586, marszałek wielki litewski w latach 1579–1586, marszałek nadworny litewski od 1569, starosta szawelski, pamiętnikarz.
Był synem Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Czarnego i Elżbiety z Szydłowieckich, córki Krzysztofa. Wychowany w kalwinizmie na przyszłą podporę reformacji, po śmierci ojca na skutek pobytu w Rzymie i osobistego zetknięcia z Commendonem, Hozjuszem i Skargą przeszedł w 1567 z kalwinizmu na katolicyzm, po czym otwierał zamknięte przez jego ojca kościoły, m.in. w Szydłowcu.
W 1568 roku walczył nad Ułą, w 1569 roku został marszałkiem nadwornym litewskim, podpisał unię lubelską 1569 roku[1]. W 1573 roku brał udział w poselstwie po Henryka Walezego do Paryża, następnie w wyprawach moskiewskich Batorego. W latach 1582-1584 odbył podróż do Ziemi Świętej. Po pielgrzymce, w 1585 częściowo przebudował wnętrza zamku w Szydłowcu a w 1591 roku zatwierdził prawa miejskie dla tego miasta. Gorliwy katolik, popierał Zygmunta III Wazę w staraniach o unię kościelną, dostarczył mu posiłków przeciw rokoszowi Zebrzydowskiego, Nieśwież ufortyfikował, zaopatrzył go w słynne armaty, zbudował zamek w Nieświeżu, wspaniały kościół jezuitów, zakładał klasztory, budował drogi i szpitale, rozwijał szeroką działalność filantropijną, opiekował się ubogimi studentami. Wykształcony, studiował zwłaszcza geografię i medycynę. Napisał dzieje swojej podróży, wydane w 1601, w przeróbce łacińskiej, a potem w tłumaczeniu polskim jako Peregrynacja abo pielgrzymowanie do Ziemi Świętej (1607). Drukarnię w Nieświeżu podarował Akademii wileńskiej, współpracował w dziele unii kościoła wschodniego z katolicyzmem. Był protektorem kartografii polskiej, wydając mapy Litwy opracowane niezależnie przez Tomasza Makowskiego i Macieja Strubicza.
Był synem Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Czarnego i Elżbiety z Szydłowieckich, córki Krzysztofa. Wychowany w kalwinizmie na przyszłą podporę reformacji, po śmierci ojca na skutek pobytu w Rzymie i osobistego zetknięcia z Commendonem, Hozjuszem i Skargą przeszedł w 1567 z kalwinizmu na katolicyzm, po czym otwierał zamknięte przez jego ojca kościoły, m.in. w Szydłowcu.
W 1568 roku walczył nad Ułą, w 1569 roku został marszałkiem nadwornym litewskim, podpisał unię lubelską 1569 roku[1]. W 1573 roku brał udział w poselstwie po Henryka Walezego do Paryża, następnie w wyprawach moskiewskich Batorego. W latach 1582-1584 odbył podróż do Ziemi Świętej. Po pielgrzymce, w 1585 częściowo przebudował wnętrza zamku w Szydłowcu a w 1591 roku zatwierdził prawa miejskie dla tego miasta. Gorliwy katolik, popierał Zygmunta III Wazę w staraniach o unię kościelną, dostarczył mu posiłków przeciw rokoszowi Zebrzydowskiego, Nieśwież ufortyfikował, zaopatrzył go w słynne armaty, zbudował zamek w Nieświeżu, wspaniały kościół jezuitów, zakładał klasztory, budował drogi i szpitale, rozwijał szeroką działalność filantropijną, opiekował się ubogimi studentami. Wykształcony, studiował zwłaszcza geografię i medycynę. Napisał dzieje swojej podróży, wydane w 1601, w przeróbce łacińskiej, a potem w tłumaczeniu polskim jako Peregrynacja abo pielgrzymowanie do Ziemi Świętej (1607). Drukarnię w Nieświeżu podarował Akademii wileńskiej, współpracował w dziele unii kościoła wschodniego z katolicyzmem. Był protektorem kartografii polskiej, wydając mapy Litwy opracowane niezależnie przez Tomasza Makowskiego i Macieja Strubicza.
.jpg)
Portret Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotki" pędzla nieznanego autora,
olej na blasze miedzianej, pomiędzy 1590 a 1604 rokiem.
Źródło:
Źródło:
Mikołaj Krzysztof Radziwiłł
Źródło:
.jpg)
.jpg){kind=link}
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz